قرارهای قابل تجدیدنظر :
علاوه بر احکام، بعضی از قرارهای دادگاهها نیز قابل تجدید نظر هستند البته به شرطی که حکم راجع به اصل دعوا قابل تجدیدنظر باشد.
الف) قرا ابطال دادخواست یا رد دادخواست که از دادگاه صادر شده باشد
ب) قرار رد دعوا یا عدم استماع دعوا
ج) قرار سقوط دعوا
د) قرار عدم اهلیت یکی از طرفین دعوا
نحوه رسیدگی به تجدیدنظرخواهی :
بعد از تقدیم دادخواست، مراتب رسیدگی در دادگاه به شرح زیر آغاز می شود:
مراجع یاد شده در بالا باید بلافاصله پس از وصول
دادخواست آن را ثبت و رسیدی مشتمل بر نام متقاضی و طرف دعوا، تاریخ تسلیم، شماره ثبت و دادنامه به تقدیم کننده تسلیم و در روی کلیه برگ های دادخواست تجدیدنظر همان تاریخ را قید کند. این تاریخ، تاریخ تجدیدنظر خواهی محسوب می گردد.
در صورتی که دادخواست به دفتر مرجع تجدیدنظر یا بازداشتگاه داده شود به شرح بالا اقدام و دادخواست را به
دادگاه صادر کننده رای ارسال می دارد.
چنانچه دادخواست تجدیدنظر در مهلت قانونی تقدیم شده باشد، مدیر دفتر دادگاه بدوی پس از تکمیل آن، پرونده را ظرف دو روز به مرجع تجدیدنظر ارسال می دارد.
در صورتی که دادخواست خارج از مهلت داده شود یا در مهلت قانونی رفع نقص نگردد، به موجب قرار دادگاه صادر کننده رای بدوی، رد می شود. که البته این قرار ظرف 20 روز از تاریخ ابلاغ در مرجع تجدیدنظر قابل اعتراض است. رای دادگاه تجدیدنظر قطعی است.
دادگاه باید ذیل رای خود، قابل تجدیدنظر بودن یا نبودن رای و مرجع تجدیدنظر آن را معین نماید. این امر مانع از آن نخواهد بود که اگر رای دادگاه قابل تجدیدنظر بوده و دادگاه آن را قطعی اعلام کند، هر یک از طرفین درخواست تجدیدنظر نماید.
مراحل و نحوه ارائه لایحه اعتراض به رای دادگاه
وقتی که دعوایی و شکایتی در سیستم قضایی مطرح می شود، باید مراحل مختلفی را برای رسیدن به حکم قطعی پشت سر بگذارد. احکامی که صادر می شود می تواند انواع مختلفی داشته باشد:
. رای حضوری
. رای غیابی
. رای مالی و رای غیر مالی
از طرف دیگر بعضی از احکام حالت قطعی داشته و غیر قابل برگشت و تجدیدنظر است اما برخی دیگر قابلیت تجدیدنظر در آنها وجود دارد. ارائه لایحه اعتراض به رای دادگاه برای احکام دسته دوم امکان پذیر خواهد بود.
در احکام غیر قطعی می توانید با واخواهی و تجدیدنظر به بررسی دوباره پرونده و تغییرنظر در رای نهایی، اقدام نمایید. این احکام به دلیل ماهیت غیرقطعی بودن خود، بلافاصله قابلیت اجرا شدن پیدا نمی کنند.
اما برعکس در احکام قطعی، امکان هیچگونه واخواهی و تجدیدنظری وجود نداشته و شاکی پرونده می تواند بلافاصله خواستار اجرای حکم نهایی شود.
باید این نکته را در نظر داشته باشید که احکامی که بعد از اعتراض و درخواست تجدیدنظر برای بار دوم صادر می شود، دیگر قابلیت تجدیدنظر و واخواهی نخواهد داشت و این رای، رای قطعی می باشد.