وکیل واخواهی قضایی

شکایت از کارفرما برای کار اجباری

وکیل واخواهی به وکیلی گفته میشود که تخصص در تنظیم لوایح واخواهی داشته در این مرحله از رسیدگی توانایی دارد. در برخی مواقع ممکن است که شخص نتواند در جلسه رسیدگی، حاضر شود. اگر بدون حضور او جلسه برگزار شده و حکم محکومیت قطعی صادر شود، حکم صادر شده غیابی بوده و قانونگذار حق واخواهی برای شخص محکوم در نظر گرفته است.
پیش از انجام هرگونه اقدامی لازم است که با وکیل واخواهی قضایی حق‌گرا مشورت نمایید و تنظیم چنین دادخواست مهمی را به او بسپارید تا دادخواست ارائه شده حاوی دلایل و مستندات قانونی باشد تا اعتراض شما به نتیجه رسیده و حقوق و منافعی که از طریق حکم دادگاه بدوی از شما ضایع شده است بازگردد.

فهرست وکیل واخواهی قضایی

واخواهی

واخواهی، یا اعتراض در رشته حقوق به شکایتی گفته می‌شود که محکوم علیه غایب نسبت به حکم غیابی در دادگاه صادرکننده حکم مطرح می‌کند. واخواهی یک طریق عدولی رسیدگی به شکایت از احکام است زیرا بر اثر آن دعوا برای بررسی مجدد به دادگاه صادرکننده حکم برمی‌گردد تا در صورت وجود اشتباه آن را فسخ و إلا استوار کند.
یکی از روش های اعتراض به آراء دادگاه‌ها، واخواهی از احکام غیابی است. واخواهی، در لغت به معنی اعتراض کردن است. در آیین دادرسی مدنی، هر زمان صحبت از واخواهی می‌شود، اعتراض به حکم غیابی را می‌رساند.

واخواهی حقوقی

واخواهی از روش‌های اعتراض به احکام صادره از دادگاه است که در شرایطی که حکم غیابی صادر شده باشد، حق اعتراض به حکم غیابی را قانونگذار تحت عنوان واخواهی پیش‌بینی کرده است. یعنی اگر شخصی به صورت غیابی محکوم شده باشد، صرف نظر از اینکه امکان تجدیدنظرخواهی دارد یا خیر، می‌تواند از حکم صادره واخواهی کند. واخواهی همواره با مفهوم حکم غیابی همراه است.

واخواهی کیفری

واخواهی در امور کیفری نیز به همان ترتیبی که در رابطه با واخواهی حقوقی مطرح شد، نسبت به احکامی است که دادگاه به صورت غیابی صادر می‌کند. بخش اول ماده 406 قانون آیین دادرسی کیفری در این باره می‌گوید «در تمام جرایم، به استثناء جرایمی که فقط جنبه حق‌اللهی دارند.
هرگاه متهم یا وکیل او در هیچ یک از جلسات دادگاه حاضر نشود یا لایحه دفاعیه نفرستاده باشد، دادگاه پس از رسیدگی رأی غیابی صادر می‌کند…» نکته‌ای که در این قسمت وجود دارد، حق‌اللهی نبودن جرایم است؛ یعنی تنها نسبت به جرایمی است که جنبه خصوصی داشته باشند. در جرایم حق‌اللهی، امکان صدور رأی غیابی وجود ندارد، در نتیجه واخواهی مطرح نیست.
واخواهی حقوقی و کیفری محدود به حکم صادر شده در دادگاه نخستین نمی‌باشد و در دادگاه تجدیدنظر نیز با همان شرایط گفته شده در خصوص غیابی بودن حکم، امکان صدور رأی غیابی وجود دارد.

ملاک تشخیص حکم غیابی

ملاک تشخیص حکم غیابی از حکم حضوری، این است که :
1. خوانده ، وکیل یا قائم مقام او، در هیچکدام از جلسات دادگاه، حضور نیافته باشند .
2. هیچ کدام از خوانده ، وکیل یا قائم مقام او، لایحه ای هم به دادگاه نفرستاده باشند .
3. اخطاریه، ابلاغ واقعی نشده باشد . به عبارت دیگر ، برگه اخطاریه به خود خوانده، تحویل داده نشده باشد.
بنابراین، با توجه به تعریف قانون از حکم غیابی، در صورتی که رای دادگاه، مطابق با شرایط مندرج در ماده 303 قانون آیین دادرسی مدنی، صادر بشود و خوانده نسبت به رای صادر شده، اعتراضی داشته باشد، اعتراض او تحت عنوان واخواهی قرار می‌گیرد.
احکام واخواهی کیفری، در ماده 406 قانون آیین دادرسی کیفری بیان شده است، به موجب این ماده: "در تمام جرايم، به استثنای جرايمی كه فقط جنبه حق‌ اللهی دارند، هرگاه متهم يا وكيل او در هيچ‌ يک از جلسات دادگاه، حاضر نشود يا لايحه دفاعيه نفرستاده باشد، دادگاه پس از رسيدگی، رای غيابی صادر می‌كند. در اين‌ صورت، چنانچه رای دادگاه، مبنی بر محكوميت متهم باشد، ظرف بيست روز از تاريخ ابلاغ واقعی، قابل واخواهی در همان دادگاه است."
به موجب این ماده، واخواهی در دعاوی کیفری نیز مانند دعاوی حقوقی، نیازمند وجود سه شرط، عدم حضور متهم یا وکیل او در جلسات دادگاه، عدم ارسال لایحه دفاعیه و عدم ابلاغ اخطاریه به متهم می‌باشد.

طریقه انجام واخواهی

واخواهی چگونه انجام می‌شود:
بر اساس ماده 305 قانون آیین دادرسی مدنی " محکوم علیه غایب، حق دارد، به حکم غیابی اعتراض نماید. این اعتراض، واخواهی نامیده می شود. دادخواست واخواهی، در دادگاه صادر کننده حکم غیابی، قابل رسیدگی است ". اولین قدم برای واخواهی، مراجعه به دفاتر خدمات قضایی و ثبت و تنظیم دادخواست واخواهی است.
بعد از تکمیل دادخواست واخواهی، دفاتر خدمات قضایی، دادخواست مذکور را به دادگاه صادر کننده حکم غیابی، ارجاع می‌دهند. در صورتی که این دادخواست برای واخواهی کامل نباشد، مدیر دفتر دادگاه، اخطار رفع نقص صادر می‌کند. پس از آن ، وقت رسیدگی، تعیین شده و به طرفین ابلاغ می‌شود.
به موجب ماده 306 قانون آیین دادرسی مدنی و 406 قانون آیین دادرسی کیفری، مهلت واخواهی کردن برای اشخاصی که مقیم ایران هستند، بیست روز و برای اشخاص مقیم خارج از کشور، دو ماه از تاریخ ابلاغ حکم غیابی به آنها است. اما نکته مهمی که در ارتباط با نحوه واخواهی کردن از احکم غیابی صادر شده توسط دادگاه‌ها وجود دارد ، آن است که اعتراض واخواهی، در همان دادگاهی که حکم غیابی را صادر کرده است، مورد رسیدگی قرار می‌گیرد و احتمال دارد که دادگاه صادر کننده رای، از رای پیشین خود بازگشته و حکم دیگری صادر کند.
به عنوان نمونه، مرجع تقدیم دادخواست واخواهی در صورتی که حکم غیابی از دادگاه بدوی، صادر شده باشد، دادگاه بدوی صادر کننده رای است. این بدین معنی است که اگر در مرحله تجدید نظر، حکم غیابی صادر شود، معترض باید به همین مرجع به کمک وکیل حق‌گرا برای ثبت اعتراض واخواهی خود رجوع نماید.
همچنین در خصوص واخواهی کیفری، باید به ماده 407 قانون آیین دادرسی کیفری اشاره کرد. به موجب این ماده: " دادگاه پس از واخواهی، با تعيين وقت رسيدگی طرفين را دعوت می‌كند و پس از بررسی ادله و دفاعيات واخواه، تصميم مقتضی اتخاذ می‌نمايد. عدم‌ حضور طرفين يا هر يک از آنان مانع رسيدگی نيست."

مدارک مورد نیاز برای واخواهی

● دارک هویتی متقاضی از قبیل شناسنامه و کارت ملی متقاضی واخواهی ؛
● رای یا حکم غیابی صادره از دادگاه حقوقی که مورد اعتراض است؛
● تکمیل و ثبت یک نمونه دادخواست به همراهی وکیل حق‌گرا واخواهی از رای غیابی؛
● اسناد و مدارکی که معترض ، در اختیار داشته و به استناد آنها ، درخواست رسیدگی مجدد به پرونده را می نماید؛
در صورت ارائه درخواست واخواهی خارج از مهلت، اسناد و مدارک مربوط به وجود عذر موجه واخواهی خارج از مهلت نیز، می‌بایست ارائه شوند.

دلایل واخواهی

محکوم علیه می‌تواند به هر دلیلی که منجر به غیبت او در دادگاه بدوی شده است، نسبت به حکم غیابی اعتراض کند. برخی از دلایل رایج واخواهی از دادنامه کیفری عبارتند از:
• بیماری
• سفر
• عدم اطلاع از تشکیل دادگاه
• عدم امکان حضور در دادگاه به دلیل شرایط خاص

عدم اقدام به واخواهی

اگر معترض به حکم ثابت نماید عدم اقدام به واخواهی در این مهلت به دلیل عذر موجه بوده است. در این صورت باید دلایل موجه بودن عذر خود را ضمن دادخواست واخواهی به دادگاه صادرکننده رای اعلام نماید. اگر دادگاه ادعا را موجه تشخیص داد قرار قبول دادخواست واخواهی را صادر و اجرای حکم نیز متوقف می‌شود. جهات زیر عذر موجه محسوب می‌گردد:
۱ ـ مرضی که مانع از حرکت است.
۲ ـ فوت یکی از والدین یا همسر یا اولاد.
۳ ـ حوادث قهریه از قبیل سیل، زلزله و حریق که بر اثر آن تقدیم دادخواست واخواهی در مهلت مقرر ممکن نباشد.
۴ ـ توقیف یا حبس بودن به نحوی که نتوان در مهلت مقرر دادخواست واخواهی تقدیم کرد.
5 ـ چنانچه ابلاغ واقعی به شخص محکوم علیه میسر نباشد و ابلاغ قانونی به عمل آید، آن ابلاغ معتبر بوده و حکم غیابی پس از انقضای مهلت قانونی و قطعی شدن به موقع اجرای گذارده خواهد شد.

دلایل تجدید نظر

محکوم علیه می‌تواند به هر دلیلی که منجر به صدور حکم قطعی علیه او شده است، نسبت به آن اعتراض کند. برخی از دلایل رایج تجدید نظر عبارتند از:
• عدم رعایت تشریفات دادرسی
• اشتباه در استنباط قانون
• عدم توجه به دلایل و مدارک

تفاوت واخواهی و تجدید نظر

مهم‌ترین تفاوت واخواهی از دادنامه کیفری و تجدید نظر در این است که واخواهی نسبت به حکم غیابی دادگاه بدوی صورت می‌گیرد، در حالی که تجدید نظر نسبت به حکم قطعی دادگاه بدوی صورت می‌گیرد.
تفاوت دیگر این دو حق، در مهلت اعتراض است. مهلت واخواهی ۲۰ روز از تاریخ ابلاغ واقعی حکم غیابی است، در حالی که مهلت تجدید نظر ۲۰ روز از تاریخ ابلاغ واقعی حکم قطعی است.

مهلت واخواهی

مهلت واخواهی از احکام غیابی برای کسانی که مقیم کشور هستند بیست روز و برای کسانی که خارج از کشور اقامت دارند دو ماه از تاریخ ابلاغ واقعی خواهد بود

دلایل رد واخواهی

■ خارج از مهلت بودن واخواهی:
مهلت واخواهی از رأی غیابی در قانون آیین دادرسی کیفری، بیست روز از تاریخ ابلاغ واقعی یا قانونی رأی است. اگر واخواهی خارج از مهلت قانونی باشد، دادگاه قرار رد واخواهی صادر می‌کند.
■ عدم رعایت تشریفات قانونی در تقدیم دادخواست واخواهی:
اگر دادخواست واخواهی با رعایت تشریفات قانونی تقدیم نشود، دادگاه قرار رد واخواهی صادر می‌کند.
■ عدم ارائه دلایل موجه و مؤثر توسط واخواه:
اگر واخواه دلیل موجه و مؤثری برای اعتراض به رأی ارائه ندهد، دادگاه قرار رد واخواهی صادر می‌کند.
■ فقدان اهلیت واخواهی:
اگر واخواه فاقد اهلیت برای واخواهی باشد، دادگاه قرار رد واخواهی صادر می‌کند.
■ عدم احراز غیابی بودن رأی:
اگر رأی صادره، حضوری باشد، واخواهی امکان‌پذیر نیست. بنابراین، اگر دادگاه احراز کند که رأی صادره، حضوری است، قرار رد واخواهی صادر می‌کند.

لزوم واخواهی از رای غیابی

واخواهی از رای غیابی بدین علت است که حق دفاع برای محکوم علیه وجود داشته باشد. در مواردی محکوم علیه بدون سوءقصد در جلسه دادرسی غایب می‌شود. قانون برای شرایطی که محکوم علیه نتوانسته است در دادرسی حاضر شود، واخواهی از رای غیابی را پیش بینی کرده است؛ چه بسا اگر محکوم علیه در جلسه دادرسی حضور داشت، می‌توانست با ارئه مدارک و اسناد و دلایل موجود، رای غیابی صادره را به نفع خود برگرداند.
واخواهی از رای غیابی به این علت پیش‌بینی شده است که محکوم علیه حق دفاع و اعتراض به رای غیابی را داشته باشد. واخواهی از رای غیابی، در دادگاهی که رای غیابی را صادر کرده است انجام می‌پذیرد. در واخواهی از رای غیابی، موقعیت اصحاب دعوی حفظ می‌شود.
حفظ موقعیت افراد در واخواهی از رای غیابی بدین معنا است که چون واخواهی از رای غیابی، در دادگاهی که رای غیابی را صادر کرده است انجام میگیرد؛ در نتیجه اصحاب دعوی موقعیت خود را در دادرسی حفظ می‌کنند، شخصی که در دادرسی نخست، خواهان بوده است در واخواهی از رای غیابی نیز خواهان باقی می‌ماند و شخصی که در دادرسی اولیه خوانده بوده است، در واخواهی از رای غیابی خوانده باقی می‌ماند هر چند در واخواهی از رای غیابی ، دارای سمت معترض می‌شود.
در واخواهی از رای غیابی باید اصل تناظر رعایت گردد. در حقوق آیین دادرسی مدنی، اصل تناظر یکی از اصول راهبردی آیین دادرسی مدنی است. بر اساس اصل تناظر، هر یک از اصحاب دعوی هم فرصت و امکان بحث کردن و به چالش کشیدن ادله و ادعاهای طرف مقابل را دارد و هم فرصت و امکان طرح ادعاها و ادله و استدلالات خود را دارد.
در واخواهی از رای غیابی، فرصت دادرسی هنوز به پایان نرسیده است و محکوم علیه هنوز دفاعیات لازم از خود را به عمل نیاورده است بنابراین محکوم علیه با استفاده از واخواهی از رای غیابی، فرصت دفاع را خود را به دست می آورد و دادرسی به طور کامل صورت می گیرد. رای صادره در مرحله اول، لزوماً بدون اشکال نمی‌باشد، بنابراین مبنای واخواهی از رای غیابی رفع اشتباهات احتمالی است.
با استناد به ماده ۳۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی، چنانچه محکوم علیه غایب پس از اجرای حکم، واخواهی نماید و در رسیدگی بعدی حکم به نفع او صادر شود، خواهان ملزم به جبران خسارت ناشی از اجرای حکم اولی به کسی از رای غیابی واخواهی کرده است می‌باشد.

احکام واخواهی کیفری

در ماده 406 قانون آیین دادرسی کیفری بیان شده است، به موجب این ماده: "در تمام جرايم، به استثنای جرايمی كه فقط جنبه حق‌ اللهی دارند، هرگاه متهم يا وكيل او در هيچ‌ يک از جلسات دادگاه، حاضر نشود يا لايحه دفاعيه نفرستاده باشد، دادگاه پس از رسيدگی، رای غيابی صادر می‌كند. در اين‌ صورت، چنانچه رای دادگاه، مبنی بر محكوميت متهم باشد، ظرف بيست روز از تاريخ ابلاغ واقعی، قابل واخواهی در همان دادگاه است." به موجب این ماده، واخواهی در دعاوی کیفری نیز مانند دعاوی حقوقی، نیازمند وجود سه شرط، عدم حضور متهم یا وکیل او در جلسات دادگاه، عدم ارسال لایحه دفاعیه و عدم ابلاغ اخطاریه به متهم می‌باشد.
بر اساس ماده 305 قانون آیین دادرسی مدنی " محکوم علیه غایب، حق دارد، به حکم غیابی اعتراض نماید. این اعتراض، واخواهی نامیده می شود. دادخواست واخواهی، در دادگاه صادر کننده حکم غیابی، قابل رسیدگی است". اولین قدم برای واخواهی، مراجعه به دفاتر خدمات قضایی و ثبت و تنظیم دادخواست واخواهی است.
به موجب ماده 306 قانون آیین دادرسی مدنی و 406 قانون آیین دادرسی کیفری، مهلت واخواهی کردن برای اشخاصی که مقیم ایران هستند، بیست روز و برای اشخاص مقیم خارج از کشور، دو ماه از تاریخ ابلاغ حکم غیابی به آن ها است. نکته مهمی که در ارتباط با نحوه واخواهی کردن از احکم غیابی صادر شده توسط دادگاه‌ها وجود دارد، آن است که اعتراض واخواهی، در همان دادگاهی که حکم غیابی را صادر کرده است، مورد رسیدگی قرار می گیرد و احتمال دارد که دادگاه صادر کننده رای، از رای پیشین خود بازگشته و حکم دیگری صادر کند. در خصوص واخواهی کیفری، باید به ماده 407 قانون آیین دادرسی کیفری اشاره کرد. به موجب این ماده: "دادگاه پس از واخواهی، با تعيين وقت رسيدگی طرفين را دعوت می‌كند و پس از بررسی ادله و دفاعيات واخواه، تصميم مقتضی اتخاذ می نمايد. عدم‌ حضور طرفين يا هر يک از آنان مانع رسيدگی نيست."
‌بر اساس ماده 308 قانون آیین دادرسی مدنی: "رایی که پس از رسیدگی واخواهی، صادر می‌ شود، فقط نسبت به واخواه و واخوانده، موثر است و شامل کسی که واخواهی نکرده است‌، نخواهد شد، مگر این‌ که رای صادره، قابل تجزیه و تفکیک نباشد؛ که در این صورت، نسبت به کسانی که مشمول حکم غیابی بوده، ولی واخواهی نکرده‌‌اند‌، نیز تسری خواهد داشت." به موجب این ماده، رای صادره از واخواهی، اثر نسبی داشته و فقط نسبت به واخوانده و واخواه، موثر است، اما اگر رای صادره به اشخاص دیگری اثر داشته باشد و این موضوع، قابل تفکیک نباشد، به اشخاص دیگر (سایر محکوم علیهم) نیز اثر این رای، تسری پیدا خواهد کرد.

لغوی واخواهی

واخواهی از نظر لغوی به معنای اعتراض است و در اصطلاح حقوقی به اعتراض نسبت به شکایتی گفته می‌شود که محکوم علیه آن غائب باشد، یعنی شخصی به صورت غیرحضوری در دادگاه محکوم شده است. سپس محکوم علیه می‌تواند در دادگاهی که حکم را صادر کرده است، اعتراض خود را مطرح کند. اما این مفهوم فقط به احکام غیابی اعمال می‌شود و برای احکام حضوری بی‌معنا است.
حکم غیابی، یک حکم است که بدون حضور طرف معترض در دادگاه صادر می‌شود. در صورتی که شخص معترض به حکم غیابی صادر شده است، می‌تواند با تنظیم و ارائه یک دادخواست اعتراض به این حکم را داشته باشد. این دادخواست در دادگاه صادر کننده رای بررسی می‌شود.

خارج از مهلت بودن واخواهی

مهلت واخواهی از دادنامه کیفری از رأی غیابی در قانون آیین دادرسی کیفری، بیست روز از تاریخ ابلاغ واقعی یا قانونی رأی است. اگر واخواهی خارج از مهلت قانونی باشد، دادگاه قرار رد واخواهی صادر می‌کند.
ابلاغ واقعی رأی به معنای ابلاغ آن به شخص واخواه است. ابلاغ قانونی رأی نیز به معنای ابلاغ آن به نشانی مندرج در دادخواست یا لایحه دفاعیه واخواه است. اگر واخواهی در مهلت قانونی، رأی غیابی را دریافت نکرده باشد، می‌تواند ظرف بیست روز از تاریخ اطلاع از رأی، واخواهی کند. در این صورت، اجرای رأی متوقف می‌شود.

عدم احراز غیابی بودن رأی

اگر رأی صادره، حضوری باشد، واخواهی امکان‌پذیر نیست. بنابراین، اگر دادگاه احراز کند که رأی صادره، حضوری است، قرار رد واخواهی از دادنامه کیفری صادر می‌کند. رأی حضوری به رأیی گفته می‌شود که در جلسه دادگاه با حضور واخواه یا وکیل کیفری او صادر شده باشد. اگر واخواه در جلسه دادگاه حاضر بوده باشد یا وکیل او در جلسه دادگاه حاضر بوده و لایحه دفاعیه‌ای ارائه داده باشد، رأی صادره، حضوری محسوب می‌شود.

عدم دلایل موجه رد واخواهی

عدم ارائه دلایل موجه و مؤثر توسط واخواه
اگر واخواه دلیل موجه و مؤثری برای اعتراض به رأی ارائه ندهد، دادگاه قرار رد واخواهی صادر می‌کند. دلیل موجه و مؤثر، دلیلی است که سبب شود دادگاه در رأی خود تجدیدنظر کند. برای مثال، اگر واخواه ادعا کند که در جریان رسیدگی به پرونده، حق دفاع او نقض شده است، این ادعا می‌تواند دلیل موجه و مؤثری برای واخواهی باشد.

فقدان اهلیت واخواهی

اگر واخواه فاقد اهلیت برای واخواهی باشد، دادگاه قرار رد واخواهی صادر می‌کند. اهلیت واخواهی از دادنامه کیفری، به معنای توانایی واخواه برای طرح دعوی است. برای مثال، اگر واخواه، محجور باشد، اهلیت واخواهی ندارد.

تشريفات قانونی دادخواست واخواهی

عدم رعایت تشریفات قانونی در تقدیم دادخواست واخواهی
اگر دادخواست واخواهی با رعایت تشریفات قانونی تقدیم نشود، دادگاه قرار رد واخواهی صادر می‌کند.
تشريفات قانونی در تقدیم دادخواست واخواهی، به شرح زیر است:
• دادخواست واخواهی باید در دو نسخه تهیه شود.
• دادخواست واخواهی باید به دادگاه صادرکننده رأی غیابی تقدیم شود.
• دادخواست واخواهی باید توسط واخواه یا وکیل کیفری او امضاء شود.
― دادخواست واخواهی باید حاوی موارد زیر باشد:
○ نام و نام خانوادگی، نام پدر، نام خانوادگی پدر، شماره ملی، شغل، محل اقامت و نشانی دقیق واخواه
○ نام و نام خانوادگی، نام پدر، نام خانوادگی پدر، شماره ملی، شغل، محل اقامت و نشانی دقیق محکوم علیه
○ شماره دادنامه غیابی
○ دلایل و مستندات واخواهی
○ اگر دادخواست واخواهی از دادنامه کیفری با رعایت این تشریفات قانونی تقدیم نشود، دادگاه قرار رد واخواهی صادر می‌کند.

آثار واخواهی حقوقی و کیفری

مهم‌ترین اثر واخواهی، اثر تعلیقی آن است. به این معنی که ابتدا تا گذشت زمان و مهلت قانونی واخواهی، امکان اجرای حکم نیست و اگر واخواهی انجام شود، حکم معلق می‌ماند تا نتیجه رسیدگی به واخواهی مشخص گردد. همچنین واخواهی موجب لغو رأی اولیه می‌شود و دادگاه، مجدد به موضوع رسیدگی و حکم مقتضی صادر می‌کند.
به موجب ماده 307 قانون آیین دادرسی مدنی، اگر شخص غایب، واخواهی نماید و رأی در دادگاه بعدی به نفع او صادر شده باشد، خواهان دعوای نخستین ملزم به جبران خسارت ناشی از اجرای حکم و خسارات دادرسی به نفع واخواه است. واخواهی تاثیری بر تجدیدنظرخواهی یا فرجام‌خواهی ندارد. واخواهی، حق تجدیدنظر را از بین نمی‌برد و همچنین اگر شخصی در مهلت مقرر واخواهی نکرده باشد، در صورتی‌که حکم قابل تجدیدنظر باشد امکان تجدیدنظرخواهی برای او فراهم است.
اثر واخواهی تنها نسبت به واخواه و واخوانده است و اگر دعوایی چند خوانده و محکوم داشته باشد که برخی واخواهی کرده باشند و برخی اقدام به واخواهی نکرده باشند، نتیجه واخواهی و حکم صادر شده تنها نسبت به آنانی که واخواهی کردند موثر است. استثناء این امر زمانی است که حکم قابل تجزیه و تفکیک نباشد که در این صورت نسبت به تمام طرفین اجرا می‌شود.

نقش وکیل واخواهی قضایی

حضور یک وکیل باتجربه زمینه واخواهی قضایی علاوه از بین بردن امکان اشتباه، سرعت روند واخواهی قضایی را نیز افزایش می‌دهد و کمک بسیاری به شخص مطالبه کننده می‌کند. وکلای متخصص حق‌گرا در زمینه واخواهی قضایی به موکلین خود مشاوره حقوقی داده و پرونده‌ آن‌ها را تا رسیدن به نتیجه دلخواه پیگیری می‌نماید.
از آنجایی که واخواهی حقوقی و واخواهی کیفری از طرق عادی اعتراض به احکام دادگاه می‌باشد که قانونگذار برای محکوم‌علیه غایب در نظر گرفته است. اگر حکم صادر شده غیابی باشد در مهلت مقرر، خوانده یا متهم که حکم علیه او صادر شده است می‌تواند به همراه وکیل واخواهی قضایی درخواست واخواهی ثبت کند تا رسیدگی مجدد در همان دادگاه انجام شود. این امر برای آن است که اگر شخص از رسیدگی اطلاع نداشته و یا به هر جهت فرصت دفاع از خود را از دست داده است، بتواند برای تضمین دادرسی منصفانه و صحیح از خود دفاع کند. واخواهی آثاری را نیز به همراه دارد که مهم‌ترین آن تعلیق حکم و لغو حکم صادر شده است.

مشاوره حقوقی واخواهی قضایی